«Σκουπίδια», όπως συνήθιζε να λέει μια κυρία – αναφερόμενη στα πράγματα που δε βρίσκονται στη σωστή θέση. Για να απαλλαγείτε από αυτά τα σκουπίδια, χρειάζεται αποφασιστικότητα, λίγος χρόνος και σκούπα με φαράσι. Αυτός ο απλός, αλλά λίγο κουραστικός τρόπος ταιριάζει σχεδόν σε όλους. Εξαίρεση αποτελούν άτομα με ευαισθησίες και φαντασία, άτομα που μπορούν να δουν τα πράγματα με μια διαφορετική οπτική. Αν το άτομο αυτό έχει και καλλιτεχνικό ταλέντο μπορεί, από ένα κομμάτι χαρτί, απόκομμα δαντέλας, θραύσματα κούπας και φύλλα δέντρων, να δημιουργήσει μαγικό κολάζ.
Ορισμένα κολάζ προσελκύουν με την αινιγματικότητά τους, έχουν μια γεύση από μυστήριο. Το Κολάζ είναι μοναδικό στο ότι επιτρέπει να συνδυαστούν πράγματα, ασυμβίβαστα, αταίριαστα με την πρώτη ματιά, πράγματα χωρίς καμία καλλιτεχνική αξία, αλλά ξαφνικά αρχίζουν να "παίζουν" μόλις έρθουν σε επαφή μεταξύ τους, δημιουργώντας σε ένα είδος μωσαϊκού.
Ξεκίνησε, ως πείραμα συγκόλλησης διαφορετικών σε υφή υλικών από κυβιστές , χρησιμοποιήθηκε ευρέως και από τους ντανταϊστές και τελικά κατέληξε να γίνει ανεξάρτητο είδος τέχνης μοντερνισμού και μεταμοντερνισμού. Και είναι η μοναδικότητα αυτής της τέχνης να δίνει μια δεύτερη ζωή στα πράγματα που έχουν υπηρετήσει το σκοπό τους. Τα πράγματα αυτά αποκτούν μια νέα χρησιμότητα, πολύ διαφορετική από την αρχική τους.
Ίσως αυτό είναι ο παράδεισος των άψυχων πραγμάτων: το κλειδί παύει να είναι το αντικείμενο που ανοίγει μια πόρτα πίσω από την οποία υπάρχει κάτι, παραμένει απλώς ένα κλειδί. Και αυτό είναι πάντα ωραίο - να είσαι πολύτιμος απλώς επειδή είσαι ο εαυτός σου, και όχι γι αυτό που μπορείς να κάνεις.
Παράδεισος για τα "πράγματα".... δεν το είχα σκεφτεί ποτέ... Πολύ όμορφη σκέψη... Και ακόμα πιο όμορφη ειναι η δυνατότητα να είσαι ο εαυτός σου...να είναι κάποιος αποδεκτός γι' αυτό που είναι... αυτός νομίζω οτι τελικά είναι και ο δικός μας Παράδεισος!
ReplyDeleteΚαλή Αρχή!